بررسی مشخصات بتن‌های حاوی حجم بالای توف آتشفشانی و دوده سیلیسی

در پژوهش حاضر به بررسی تأثیر استفاده از دوده‌ی سیلیسی در مشخصات مکانیکی و دوام بتن‌های حاوی حجم بالای توف سیرجان پرداخته شده است. توف آتشفشانی موردبررسی، یک پوزولان طبیعی موجود در مناطق اطراف سیرجان است که در یکی از کارخانه‌های سیمان کرمان استفاده می‌شود. در پژوهش حاضر، مخلوط‌های بتنی با درصدهای جایگزینی متغیر توف از ۴۰ تا ۶۰ درصد و دوده‌ی سیلیسی از ۰ تا ۹ درصد در سنین تا ۹۰ روز بررسی شدند. نتایج نشان داده است که استفاده از توف در درصدهای بالای جایگزینی، سبب کاهش قابل توجه مقاومت در سنین پایین می‌شود که اثر آن حتی در سنین پس از ۲۸ روز نیز برای مخلوط‌های حاوی ۴۰ و ۶۰ درصد توف مشهود است. دوده‌ی سیلیسی نقشی در بهبود مقاومت در سنین تا ۷ روز نداشته است، لیکن در سنین پس از ۲۸ روز سبب ارتقاء مقاومت مخلوط‌های بتنی حاوی پوزولان طبیعی شده است. مخلوط‌های پوزولانی در سن ۲۸ روز، ارتقاء چندانی ازلحاظ مقاومت در برابر نفوذ یون‌های کلرید و جذب مویینه نداشتند، لیکن استفاده از دوده‌ی سیلیسی حتی در ۳٪ جایگزینی، بهبود قابل‌توجه مشخصه‌های دوام را برای مخلوط‌های پوزولانی به همراه داشته است.